Total Pageviews

Translate

Tuesday 20 December 2011

Messerschmitt Bf (Me) 109 II. Dünya Savaşı Alman Avcı Uçağı


Messerschmitt Bf (Me) 109, II. Dünya Savaşı Alman avcı uçağı.
Willy Messerschmitt (Vili Mesırşimit) tarafından 1930'larda tasarlanmıştır.
Messerschmitt 109, ilk uçuşunu prototip Bf 109 V1 olarak Mayıs 1935’de yaptığı zaman döneminin en gelişmiş tek kişilik avcı uçağıydı. 1937 Şubatı’nda üretilmeye başlanan Jumo motorlu "B-1", Luftwaffe’de servise girdi. Jumo 210 motoru, "B", "C" ve "D" modellerinde de kullanıldı. Ocak 1939’dan 1942’nin başlarına dek üretimde kalan Bf 109 E modelinde Daimler-Benz DB 601 motoru kullanılmıştır. "G" modelinin üretimine 1942 Mayıs’ında başlanmıştır. Messerschmitt 109, yaklaşık 24,500 tanesi Bf 109 G olmak üzere toplam 35,000 civarında imal edilmiştir.
İsim Kökeni

Bf 109 Alman Hava Bakanlığının ( Reichsluftfahrtministerium, RLM )orijinal tanımıdır. Bf kısaltması uçağı imal eden firma olan Bayerische Flugzeugwerke'nin baş harflerinden oluşmaktadır. 1938 yılında firmanın ismi baş tasarımcısı Willy Messerschmitt'in firmayı satın almasıyla Messerschmitt AG olarak değişmiştir. Dolayısıyla bütün model kodları Bf yerine Me olarak değiştirildi. Ancak bu değişikliğin bakanlığın birçok kademesinde ve Luftwaffe'de tam kabul görmediği resmi evraklar incelendiğinde anlaşılmaktadır. Genel olarak müttefikler Me tanımını kullanırken Almanlar her iki tanımı da kullanmışlardır.
[değiştir] Tasarım özellikleri

BF109'un tasarımı 6 Temmuz 1933 tarihinde yayınlanan Alman Hava Bakanlığı taktik av uçağı ihtiyaçları tebliğine yönelik yapılmıştır. Bu evrakta tanımlanan özellikler şunlardır:

   1. Gündüz harekatlarına uygun bir tasarım.
   2. Her biri 500 mermilik cephane taşıyacak iki adet makinalı tüfek ve 100 mermilik cephanesiyle bir otomatik top.
   3. Havadan havaya ve yere iletişimin sağlanabilmesi amacıyla bir telsiz.
   4. Yüksek irtifa uçuşları için oksijen sistemi ve kokpit ısıtması.
   5. Paraşüt ve gerekli kaçış tertibatı.
   6. 17 dakikada 19.500 feet yüksekliğe çıkabilmeli. Bu irtifada 250 millik hızla 20 dakika uçabilmelidir.
   7. En az bir saatlik toplam uçuş takati gereklidir.
   8. Maksimum irtifa 33.000 feet olacaktır.
   9. Dönüşlerde irtifa kaybetmemelidir.
  10. Spinlerden kolayca çıkarılabilmelidir.
  11. Ortalama büyüklükteki bir Alman askeri pistinden kalkabilmelidir ( 430m. X 430m. )
  12. 9 uçaklık bir grupla iniş ve kalkış yapılabilmelidir.
  13. Trenle taşınabilmelidir, dolayısıyla raylı taşıma sistemlerine uygun boyutlarda olmalıdır.

Daha önceden Luftwaffe için av uçakları tasarlamış ve imal etmiş olan Arado, Focke Wulf ve Heinkel gibi büyük havacılık firmaları oldukça karlı bu ihaleye hemen dahil olmuşlardır. Görece ufak bir firma olan Messerschmitt, yarışmaya konuyla ilgili bir tecrübesi olmayan ancak çok kaliteli sportif uçaklar yapan küçük bir firma olarak katılmıştır ( Bf108 Taifun ).
Messerschmitt'in temel tasarımında BF 108 Taifun'dan birçok detay bulunmaktadır; aerodinamik çıkıntısız rivetleme, Handley-Page tipi slotlu kantilever kanat ve gövdeye monteli dışa doğru kapanan dar iniş takımları bunlardan sadece bazılarıdır. Tasarım çalışmaları ilerledikçe temel dizayna yeni ve güncel özellikler de eklenmiştir. Hafif metallerden monokok yapıya uygun olarak tasarlanan gövdesinin yeni jenerasyon 12 silindirli ters V motorlarla birleştirilmesi öngörülmüştür. Junkers ve Daimler Benz'in motorları zamanında yetişmediğinden ilk prototip oldukça ironik bir şekilde İngiliz Rolls-Royce Kestrel VI motoruyla uçmuştur. Yarışmada Junkers Jumo 210 V1 motoruyla donatılan Bf109 V2 prototipi rakip Heinkel firmasının yine aynı motora sahip He 112 modelini hemen hemen her alanda hiç bir şüpheye yer bırakmayacak şekilde geçmiştir.

Yekpâre tasarıma, kapalı bir kabine ve içeri alınabilen iniş takımlarına sahiptir. 85 derece açıyla gövdeye yerleştirilmiş ve dışa katlanan bu iniş takımları sayesinde kanatlar daha sade ve basit bir yapıyla üretilebilmiş ve ciddi bir maliyet avantajı yakalanmıştır. Ancak bu yerleşim, ana iniş takımlarının birbirlerine yakın olmasına ve uçağın karada dengesiz olmasına yol açmıştır. Bu sebepten dolayı savaş boyunca birçok havacı gerçekleşen iniş ve kalkış kazalarında hayatını kaybetmiştir.

Yüksek irtifa önleme görevleri için optimize edilmiş bir dizaynı vardır. Yakıt enjeksiyonlu ve süperşarjlı DB601 serisi motoruyla özellikle savaşın ilk yıllarında rakipsiz bir performans uçağı olarak göze çarpmıştır.

Döneminin tasarımlarıyla kıyaslanırsa oldukça küçük boyutlarda olan Bf109'un ağırlığının zaman içerisinde ilave sistemlerin eklenmesi ve teknik güncellemelerle birlikte 1,5 kat artması uçağın manevra performansının düşmesine sebep olmuştur. Bu kayıplar devamlı olarak arttırılan motor gücüyle dengelenmeye çalışılmıştır.
[değiştir] Versiyonlar

Kuvvetli motorları sayesinde çok hızlı tırmanış yapabilirler. Hızlı bir uçak olması yanı sıra iyi bir zırha ve tahribat gücü yüksek silahlara sahiptir. II. Dünya savaşının en çok üretilen uçaklarından biridir bütün savaş boyunca 35.000 tane Bf-109 üretilmiştir. Savaşın sonuna kadar en iyi savaş uçaklarından biri olarak kalmıştır. P-51 Mustang (Masteng)'leri bile başarılı bir şeklide durdurmuşlardır. Erich Hartmann (Erih Hartman) ve Gerhard Barkhorn (Gerhart Barkhorn) adlı Bf-109 pilotları tek başlarına 300'den fazla uçak düşürmüşlerdir.
[değiştir] Messerschmitt Bf 109 G-6
Genel özellikler

    * Mürettebat: Bir
    * Yükleme sınırı: ()
    * Uzunluk: 8.95 m (29 ft 7 in)
    * Kanat açıklığı: 9.925 m (32 ft 6 in)
    * Yükseklik: 2.60 m (8 ft 2 in)
    * Kanat alanı: 16.40 m² (173.3 ft²)
    * Boş ağırlık: 2,247 kg (5,893 lb)
    * Yüklü ağırlık: 3148 kg (6,940 lb)
    * Maksimum kalkış ağırlığı: 3,400 kg (7,495 lb)
    * Güç ünitesi: 1× Daimler-Benz DB 605A-1 sıvı soğutmalı ters V12, 1,475 PS (1,455 hp, 1,085 kW)

Performans

    * Maksimum hız: 640 km/h (398 mph) at 6,300 m (20,669 ft)
    * Seyir hızı: 590 km/h (365 mph) at 6,000 m (19,680 ft)
    * Menzil: 850 km (528 mi) ek depoyla 1000 km (620 mi)
    * Servis tavanı: 12,000 m (39,370 ft)
    * Tırmanma oranı: 17.0 m/s (3,345 ft/min)
    * Kanat yüklemesi: 199.8 kg/m² (40.9 lb/ft²)
    * Güç/Ağırlık oranı: 330 W/kg (0.21 hp/lb)

Silahlar

    * 2×13 mm MG 131 makineli tüfek(ilk modellerde 2x7mm)
    * 1×20 mm MG 151/20 top (veya 1x 30 mm MK 108, G-6/U4)(ilk modellerde 2x20mm)
    * 1×300 l (78 US gal) dış depo veya 1×250 kg (550 lb) bomba veya 4×50 kg (110 lb) bomba
    * 2×WGr.21 roket (BR21 ile G-6)
    * 2x 20 mm MG 151/20 kanat altı top podları (R6 ile G-6)

[değiştir] Messerschmitt Me 109 K-4

Messerschmitt Me 109 K-4 "Koenig" 1944 yılının sonbaharında, Bf 109 G olarak üretim hattına konmuştur. Motor, silahlar ve kabin basınçlandırma sistemindeki birkaç küçük değişiklikle ilk versiyonlardan farklıdır. "K" modeline, "Galland Hood" (yüksek görüş imkânı sağlayan bir kanopi) ve geniş bir kuyruk kanadı yerleştirilmiştir. Savaşın sonlarına doğru imal edildiğinden uçak hakkında yeterli doküman yoktur. İlk "K" modellerin, kurtarılmış bölgelerdeki Müttefik hava alanlarına karşı Almanların 1 Ocak 1945’deki taarruzları sırasında kullanıldığı sanılmaktadır.

    * ÜRETİCİ: Bayerishe Flugzeugwerke (1938’den sonra Messerschmitt AG)
    * TİP: Tek kişilik avcı uçağı veya av-bombardıman uçağı
    * MOTOR: Daimler-Benz DB 605 ASCM/DCM (12 silindirli sıvı soğutmalı 1,555 hp); MW-50 iticiyle 2,000 hp
    * KANAT AÇIKLIĞI: 9.92 m (32 ft 6½ in)
    * UZUNLUK: 9.05 m (29 ft 4 in)
    * YÜKSEKLİK: 2.60 m (8 ft 6 in)
    * KANAT ALANI: 16.17 m² (174 ft²)
    * MAKSİMUM HIZ: 606 km/h ~ 377 mph (deniz seviyesinde); 728 km/h ~ 452 mph (6,000 m ~ 19,685 ft yükseklikte)
    * MENZİL: 590 km ~ 365 mil (480 lt dahili yakıt ile)
    * HAVADA KALMA: 50 dakika
    * SERVİS TAVANI: 12,500 m (41,000 ft)
    * TIRMANMA HIZI: 1,470 m/da (4,823 ft/da)
    * BOŞ AĞIRLIK: 2,268 kg (5,000 lb)
    * MAKSİMUM AĞIRLIK: 3,402 kg (7,500 lb)
    * SİLAH DONANIMI:

2 x 15 mm MG 151 ~ 220 mermi kapasiteli makineli tüfek (motor üzerinde); 1 x 30 mm MK 108 ~ 65 mermi kapasiteli top (kanatta); 2 x 210 mm roket tüpü (kanat altlarında)

    * KULLANICILAR: Bulgaristan, Hırvatistan, Finlandiya, Almanya, Macaristan, İtalya, Japonya, Yugoslavya, Romanya, Slovakya, Sovyetler Birliği
Messerschmitt Bf 109, bir Alman II. Dünya Savaşı savaş uçağıdır.
Willy Messerschmitt (Vili Mesırşimit) tarafından 1930′larda tasarlanmıştır. Döneminin ilk modern savaş uçağıdır. Avcı uçağı olarak tasarlandıysa da, avcı-bombardıman uçağı (özellikle -E serisi) olarak da etkin şekilde kullanılmıştır.

Tasarım özellikleri

Yekpâre tasarıma, kapalı bir kabine ve içeri alınabilen iniş takımlarına sahiptir. Yüksek irtifa önleme görevleri için optimize edilmiş bir dizaynı vardır. Yakıt enjeksiyonlu DB601 serisi motoruyla savaşın ilk yıllarında rakipsiz bir performans uçağı olarak göze çarpmıştır.
Kuvvetli motorları sayesinde çok hızlı tırmanış yapabilirler. Hızlı bir uçak olması yanı sıra iyi bir zırha ve tahribat gücü yüksek silahlara sahiptir. II. Dünya savaşının en çok üretilen uçaklarından biridir bütün savaş boyunca 35.000 tane Bf-109 üretilmiştir. Savaşın sonuna kadar en iyi savaş uçaklarından biri olarak kalmıştır. P-51 Mustang (Masteng)’leri bile başarılı bir şeklide durdurmuşlardır. Erich Hartmann (Erih Hartman) ve Gerhard Barkhorn (Gerhart Barkhorn) adlı Bf-109 pilotları tek başlarına 300′den fazla uçak düşürmüşlerdir.

gelmiş geçmiş en ünlü avcı uçaklarından birisidir. birçok filmde alman uçağı denildiğinde (bkz: ju-87)’yle beraber başrol oynamıştır. fransa semalarından dondurucu rus hava koşullarına, bunaltan çöl sıcaklarından puslu ingiliz göklerine kadar avrupanın hemen her yerinde kullanılarak beka kabiliyetini kanıtlamıştır. ispanya iç savaşından başlayarak ii dünya savaşı ve sonrasında (ispanya) 1956’ya dek serviste kalmış bir mühendislik harikasıdır.

1930 yılında, artık demode olmuş alman çift-kanatlı avcı ve bombardıman platformları şiddetle yenilenmeye modernize edilmeye muhtaçtı. aslında o tarihlerde, büyük usta, willy messerschmitt’in halihazırda geliştirdiği alttan tek kanatlı, tek motorlu bf-108 prototipi bulunmaktaydı. fakat ileri görüşlü ulan bu büyük havacılık aşığı, luftwaffe’nin muhtemel avcı uçağı ihalesine katılabilmek için bf-108 daha ilk uçuşunu yapmadan bf-109’un çizimlerine büyük bir şevk ve ihtirasla başlamıştı bile. avcı uçağı ihalesine messerscmitten başka 3 firma daha katıldı; arado, focke-wulf ve heinkel. 1935 yılında son elemelere heinkel he-112 (hurricane’e çok benzer) ve bf-109 kalarak, ileri testler için her iki uçaktan da 10 adet üretilmesine karar verildi. gün messerschmitt’indi.

trajikomiktir ki ilk bf-109 prototipi ingiltereden ithal edilen 695hp rolls-royce kestrel motoruyla eylül 1939’da ilk uçuşunu gerçekleştirdi. ikinci prototip ise 610 hp junkers jumo 610 motorlarıyla güçlendirildi. luftwaffe ilk oyuncaklarını (bf-109a ve bf-109b) 1937 yılında envanterine katmaya başladı. yine trajikomiktir ki b2 versiyonunun pervaneleri lisans altında üretilen ingiliz hamilton pervaneleriydi. bu noktada belirtmeliyim ki bf-109’un emekleme devresinde ingilizlerin katkısının yeterli derecede olduğunu görüyoruz.

üretilen b1’lerin dağıtımına o sıralar luftwaffe’nin en seçkin hava filosu olan jg-132 “richthofen”le 1937 yılında başlanmıştır. ayrıca bu model ispanya iç savaşında legion condor tarafından heinkel he-51 uçaklarının yerine kullanılarak savaş şartlarında kendini ispatlama şansını yakalamış ve kanıtlamıştır. fakat alman propaganda bakanlığı ispanya işini örtbas etmek amacıyla bu başarıları fazla dile getirmemiştir. yoksa tahmin edilebileceği gibi herr. goebells fazlasıyla kullanırdı. bunun yerine kurnaz bakan, 5 bf-109’u 1937’de zürihde gerçekleştirilen uluslararası havacılık fuarına yollayarak alman mühendisliğinin orada temsil edilmesini sağlamıştır. alpler yarışlarının, takım yarışlarının, hız yarışlarının, tırmanma ve dalma yarışlarının hepsini kazanarak diğer uçaklara olan mutlak üstünlüğü perçinlenmiştir. ama tabiiki yarışmalara katılan uçaklardan ikisinin 950hp’lik daimler-benz motorlarıyla donatıldığını söylemezsem diğer uçaklara haksızlık etmiş olurum. ufak bir anekdot olarak, uçaklardan birisi motor arızası sonucu zorunlu iniş yapmış ve pilotu ernst udet kazadan yara almadan kurtulmuştur. kanopinin camını kaldırıp gelenlere el sallayarak herkese rahat bir soluk aldırmıştır.

1938 yılında willy baba, bayerische flugzeugwerke’nin başkanlığına gelmesiyle şirketinin adı messerschmitt ag ve dolayısıyla ürettiği uçaklar da bf yerine me adıyla anılmaya başlandı. fakat havacılık tutkunları şu anda bile 109’ları me yerine bf olarak çağırmaya devam etmiştir. ek olarak me adı altında üretilen ilk uçağı ulan me-209 nisan 1939 çıtayı yükselterek yeni dünya hız rekorunu 755,13km/h olarak belirlemiştir. prototip bir bf-109 da 1937 kasımında güçlendirilmiş 1650hp’lik db-601 motoruyla 610,55km/h yapmıştır.

artık yeni bir model geliştirme zamanının geldiğini düşünen herr messerschmitt 700hp’lik jumo ga motoruyla güçlendirilen ve kanatlarında ekstra iki adet 7.9mm mg-17 makineli tüfekli bf-109c1 modelini geliştirmiştir. başarılı bir model olan bu uçağın ivedilikle çoğaltılmasını düşünen savaş bakanlığı üretim bandını genişleterek arado, erla, focke-wulf ve fiesler fabrikalarında da üretime başlamıştır. bu uaçaktan 1938 yılının sonunda yaklaşık 600 adet üretilmiştir. esas olarak bu modelin dünya ve alman havacılık tarihindeki önemi dünyada hiçbir uçakta bulunmayan ve pratikte yapılması çok zor olan bir uygulamaya sahip olmasıdır. daha önceki modellerde denenmiş fakat bir türlü soğutma problemleri çözülemediği için c2 modeline kısmet olan, motor pistonlarının arasında geçerek ateş eden mg-17 makineli tüfeğinin bu modelde hayat bulmasıdır. bildiğim kadarıyla bu yöntem bir ilk olmuş ve başka hiçbir uçakta kullanılmamıştır*. daha sonra çıkacak d modelinde bu makineli tüfek 20mm’lik bir mg-ff topuyla değiştirilmeye çalışılmışıtır. d modeli bir geçiş modeli olduğu için bu noktada fazlaca sözetme gereği duymuyorum.

sonunda, 1939 yılında birçok alman ace’ni zaferden zafere taşıyan olağanüstü güçlü 1050hp daimler-benz motorlu “emil” modeline geçilmiş ve büyük miktarlarda üretilmiştir. bu model askeri havacılık tarihinin en meşhur savaşı “britanya savaşı”nda luftwaffe’nin yegane tek motorlu avcı uçağı olarak kullanılmıştır. motor bloğundan geçen 20mm top dışında, bu uçağın motoru da o tarihte dünyadaki hiçbir uçakta bulunmayan ileri teknoloji bir motora sahipti. db-601 motorları yakıt enjeksiyon sistemiyle donatılarak pilota negatif-g ortamlarında rakiplerinden daha hızlı olmayı sağlamıştır. öteyandan zavallı ingiliz havacıları hala karbüratörlü motorlar kullandıkları için, negatif-g ortamlarında motorları teklemekte hatta durmakta ve ördek gibi avlanma durumuyla karşılaşmışlardır. ancak alman pilotları ingiltere üzerinde sadece 20 dakika kalabildikleri için bu özelliklerini savaşda pek kullanamamışlardır. mesafenin bir avantaj olduğunu bilen soğuk ve sakin ingilizler, escort bf-109ların bombardıman uçaklarından ayrılmalarını beklemişlerdir. ancak escortlar ayrıldıkdan sonra, ya da eve dönüş yolunda bombardıman ve avcı uçaklarına saldırma cesaretini gösterebilmişlerdir.

bir diğer ana model olan “f” modelinin üretimine 1940 yılında başlanmıştır. bu model 1350hp’lik db-601 motoruyla ve 2 adet 7.92 makineli tüfek ve 20mm mauser topuyla donatılmıştır. aşağı yukarı 2000 adet de bu oyuncakdan üretilmiştir.

1941 yılında fw-190’nın tarih perdesini aralamasıyla bf-109 kendisini bir rekabetin içinde bulmuş ve kendisini yenileme ihtiyacı hissetmiştir.
silah yükü ve motor gücü dikkate alındığında “g” modeli kesinlikle ii dünya savaşındaki en ölümcül uçak olmuş ve bu yüzden özellikle av-önleme görevlerinde kullanılmıştır. 1470 hp’lik gm-1 nitrous oxide (arabalardaki nos gibi) sistemli db-605a motoru, 2*13mm top, 1*30mm topuyla tam bir yokedici olmuştur diyebilirim. üstüne üstlük bazı versiyonlarında motor bloğundan geçen 30mm topla beraber (pilota bağlı olarak) kanat altlarına da 2*20mm (20’likler içeri de takılabiliyordu) ya da 2*30mm top takılarak hakkatten terbiyesizlik düzeyine ulaşılmıştır. yani toplamda max 2*13mm + 3*30mm ya da arzuya göre 2*13mm + 1*30mm + 2*20mm oluyordu.

“h” versiyonu yüksek irtifa avcısı olarak düşünülmüş ve basınçlı kabinle arttırılmış kanat yüzeyi uygulamasına gidilmiştir.

son seri üretim versiyonu olan “k” versiyonu ufak detaylar dışında “g” ile aynıdır.

“t” versiyonu ise inşa halinde olan graf zeppelin uçak gemisi için geliştirilmiş fakat hiçbir zaman açık denizlerde bir albatros gibi uçabilme özgürlüğüne erişememiştir. bunun yerine savaşın sonuna dek norveçte makus talihini kabullenerek verilen görevleri yerine getirmeye çalışmıştır.

Bf 109′lardan oluşan 2 Jagd filosunun 3 saat içinde 800 rus uçağını imha edişinden tutunda 1943 yılında gerçekleşmiş 1200 uçaklık b 17 filosunun 267 tanesi düşürerek çoğunuda ağır hasarla geldikleri yere geri postalayan uçaklar gene bu bf 109 uçaklarıdır.

Alman uçaklarının hepsinde olduğu gibi bf 109 da da yakıt tankı kuyrukta olup alev almaması için üzeri zift ile kaplıydı. Üstüne üstlük pilot kısmında özelikle arka kısımda pilotu koruyan kalın bir zırh kabak gibi duruyordu. Connapy ise klipslerinden çekince hızın ve basıncın etkisi ile havaya fırlıyordur. Alman acelerini arasında 22 kez uçağı düşürülen pilotlar vardır. Almanlar pilotlarına önem verirdi.
BF109 En iyi Avcı Uçağidir


bu tek kişilik alman avcı uçağı 1937’den 2. dünya savaşı’nın sona erdiği 1945 yılına kadar görevde kalmıştır. 1934 yılında messerschmitt yeni bir tek kanatlı av uçağı yarışmasına heinkel, arado ve focke-wulf’a rakip olarak katılmak üzere davet edilmişti. ilk bf-109 prototipi ortaya çıkınça hiç kabul görmedi (1938’e kadar firma adı bayerische flugzeugwerke olduğu için “bf” olarak anılıyordu). alttan kanatlı, ince, slat ve flapların monte edildiği küçük kanatlara ve kırık kenarlı kapalı bir kokpite sahip tek kanatlı bir uçaktı. ancak geçen süre içinde üstünlüklerini ispatladı ve luftwaffe ile birlikte birçok hava kuvvetinin hakim av uçağı oldu.

ilk bf-109b ve c modelleri ispanya iç savaşı’nda çok başarılı görevler yaptılar fakat luftwaffe birlikleri 1,100hp daimler benz 601a motora sahip 109e’lerle donatıldı. bu uçaklar 570 km/h hıza ulaşabiliyordu, ekseriyetinde motor üstünde iki adet 7.9mm makinalı ile kanatlarda 2 adet 20mm top bulunuyordu.

britanya savaşı’nda bf-109’lar ilk defa ciddi bir direnişle karşılaştılar. raf av uçaklarından daha iyi tırmanma ve pike yeteneklerine sahip olmakla birlikte düşük irtifalarda spitfire’dan çok az miktarda daha yavaştı ve tanınmış hurricane’ler kadar üstün manevra yeteneğine sahip değildi.

1941’de bomba atma tertibatlı bf-109e “emily”ler sahneye çıktı. yuvarlak kanatlı bf-109f’ler ise kanatların verdiği yüksek performansa sahipti ve spitfire v’leri klasman dışı bırakıyordu. 1942’den itibaren bütün bf-109’lar, 1,475hp daimler benz 605a motora sahip g “gustav” modeli oldu. daha ağır olan “g” modelleri dünyanın en gelişmiş topuna sahipti. genelde 2 adet 13 mm, üç adet 20mm veya 30mm top ve bunlara ilaveten müttefik bombardıman uçaklarını düşürmek üzere özel bombalar ve roketler taşıyordu. fakat gelişen müttefik av uçakları karşısında klas dışı kaldılar. ancak o sıralar daha iyi bir alternatif olmadığı için üretimine devam edildi.

son model bf-109k idi. bu da bf-109g gibi daha iyi görüşe sahip bir kanopiye ve yeni bir ahşap kuyruğa sahipti. özel bir “booster” sayesinde motor gücü 2,000hp’ye ve hızı da 723 km/h’a kadar çıkabiliyordu.

rusların ilyushin il-2’si hariç diğer bütün uçaklardan daha fazla sayıda üretilmiştir. kesin rakkam bilinmemekle birlikte bfw ve messerschmitt ag’nin 12,000, leipzig’teki erla ile weiner neustadt flugzeugwerke’nin 13.000 adet ürettikleri bilinmektedir. çekoslovakya, ispanya ve isviçre’deki diğer üreticilerin de 8.000 adet ürettikleri tahmin edilmektedir, bu da toplam sayıyı 33,000’e çıkarmaktadır. ilk uçuşunu 1935’de yapmış olan bf-109’ların son örneği 1956’da ispanya’da üretilmiştir ve bu son modele rolls royce motor takılmıştır.
Messerschmitt Bf 109, bir Alman II. Dünya Savaşı savaş uçağıdır.
Willy Messerschmitt (Vili Mesırşimit) tarafından 1930'larda tasarlanmıştır. Döneminin ilk modern savaş uçağıdır. Avcı uçağı olarak tasarlandıysa da, avcı-bombardıman uçağı (özellikle -E serisi) olarak da etkin şekilde kullanılmıştır.

Tasarım özellikleri

Yekpâre tasarıma, kapalı bir kabine ve içeri alınabilen iniş takımlarına sahiptir. Yüksek irtifa önleme görevleri için optimize edilmiş bir dizaynı vardır. Yakıt enjeksiyonlu DB601 serisi motoruyla savaşın ilk yıllarında rakipsiz bir performans uçağı olarak göze çarpmıştır.
Kuvvetli motorları sayesinde çok hızlı tırmanış yapabilirler. Hızlı bir uçak olması yanı sıra iyi bir zırha ve tahribat gücü yüksek silahlara sahiptir. II. Dünya savaşının en çok üretilen uçaklarından biridir bütün savaş boyunca 35.000 tane Bf-109 üretilmiştir. Savaşın sonuna kadar en iyi savaş uçaklarından biri olarak kalmıştır. P-51 Mustang (Masteng)'leri bile başarılı bir şeklide durdurmuşlardır. Erich Hartmann (Erih Hartman) ve Gerhard Barkhorn (Gerhart Barkhorn) adlı Bf-109 pilotları tek başlarına 300'den fazla uçak düşürmüşlerdir.

gelmiş geçmiş en ünlü avcı uçaklarından birisidir. birçok filmde alman uçağı denildiğinde (bkz: ju-87)’yle beraber başrol oynamıştır. fransa semalarından dondurucu rus hava koşullarına, bunaltan çöl sıcaklarından puslu ingiliz göklerine kadar avrupanın hemen her yerinde kullanılarak beka kabiliyetini kanıtlamıştır. ispanya iç savaşından başlayarak ii dünya savaşı ve sonrasında (ispanya) 1956’ya dek serviste kalmış bir mühendislik harikasıdır.

1930 yılında, artık demode olmuş alman çift-kanatlı avcı ve bombardıman platformları şiddetle yenilenmeye modernize edilmeye muhtaçtı. aslında o tarihlerde, büyük usta, willy messerschmitt’in halihazırda geliştirdiği alttan tek kanatlı, tek motorlu bf-108 prototipi bulunmaktaydı. fakat ileri görüşlü ulan bu büyük havacılık aşığı, luftwaffe’nin muhtemel avcı uçağı ihalesine katılabilmek için bf-108 daha ilk uçuşunu yapmadan bf-109’un çizimlerine büyük bir şevk ve ihtirasla başlamıştı bile. avcı uçağı ihalesine messerscmitten başka 3 firma daha katıldı; arado, focke-wulf ve heinkel. 1935 yılında son elemelere heinkel he-112 (hurricane’e çok benzer) ve bf-109 kalarak, ileri testler için her iki uçaktan da 10 adet üretilmesine karar verildi. gün messerschmitt’indi.

trajikomiktir ki ilk bf-109 prototipi ingiltereden ithal edilen 695hp rolls-royce kestrel motoruyla eylül 1939’da ilk uçuşunu gerçekleştirdi. ikinci prototip ise 610 hp junkers jumo 610 motorlarıyla güçlendirildi. luftwaffe ilk oyuncaklarını (bf-109a ve bf-109b) 1937 yılında envanterine katmaya başladı. yine trajikomiktir ki b2 versiyonunun pervaneleri lisans altında üretilen ingiliz hamilton pervaneleriydi. bu noktada belirtmeliyim ki bf-109’un emekleme devresinde ingilizlerin katkısının yeterli derecede olduğunu görüyoruz.

üretilen b1’lerin dağıtımına o sıralar luftwaffe’nin en seçkin hava filosu olan jg-132 “richthofen”le 1937 yılında başlanmıştır. ayrıca bu model ispanya iç savaşında legion condor tarafından heinkel he-51 uçaklarının yerine kullanılarak savaş şartlarında kendini ispatlama şansını yakalamış ve kanıtlamıştır. fakat alman propaganda bakanlığı ispanya işini örtbas etmek amacıyla bu başarıları fazla dile getirmemiştir. yoksa tahmin edilebileceği gibi herr. goebells fazlasıyla kullanırdı. bunun yerine kurnaz bakan, 5 bf-109’u 1937’de zürihde gerçekleştirilen uluslararası havacılık fuarına yollayarak alman mühendisliğinin orada temsil edilmesini sağlamıştır. alpler yarışlarının, takım yarışlarının, hız yarışlarının, tırmanma ve dalma yarışlarının hepsini kazanarak diğer uçaklara olan mutlak üstünlüğü perçinlenmiştir. ama tabiiki yarışmalara katılan uçaklardan ikisinin 950hp’lik daimler-benz motorlarıyla donatıldığını söylemezsem diğer uçaklara haksızlık etmiş olurum. ufak bir anekdot olarak, uçaklardan birisi motor arızası sonucu zorunlu iniş yapmış ve pilotu ernst udet kazadan yara almadan kurtulmuştur. kanopinin camını kaldırıp gelenlere el sallayarak herkese rahat bir soluk aldırmıştır.

1938 yılında willy baba, bayerische flugzeugwerke’nin başkanlığına gelmesiyle şirketinin adı messerschmitt ag ve dolayısıyla ürettiği uçaklar da bf yerine me adıyla anılmaya başlandı. fakat havacılık tutkunları şu anda bile 109’ları me yerine bf olarak çağırmaya devam etmiştir. ek olarak me adı altında üretilen ilk uçağı ulan me-209 nisan 1939 çıtayı yükselterek yeni dünya hız rekorunu 755,13km/h olarak belirlemiştir. prototip bir bf-109 da 1937 kasımında güçlendirilmiş 1650hp’lik db-601 motoruyla 610,55km/h yapmıştır.

artık yeni bir model geliştirme zamanının geldiğini düşünen herr messerschmitt 700hp’lik jumo ga motoruyla güçlendirilen ve kanatlarında ekstra iki adet 7.9mm mg-17 makineli tüfekli bf-109c1 modelini geliştirmiştir. başarılı bir model olan bu uçağın ivedilikle çoğaltılmasını düşünen savaş bakanlığı üretim bandını genişleterek arado, erla, focke-wulf ve fiesler fabrikalarında da üretime başlamıştır. bu uaçaktan 1938 yılının sonunda yaklaşık 600 adet üretilmiştir. esas olarak bu modelin dünya ve alman havacılık tarihindeki önemi dünyada hiçbir uçakta bulunmayan ve pratikte yapılması çok zor olan bir uygulamaya sahip olmasıdır. daha önceki modellerde denenmiş fakat bir türlü soğutma problemleri çözülemediği için c2 modeline kısmet olan, motor pistonlarının arasında geçerek ateş eden mg-17 makineli tüfeğinin bu modelde hayat bulmasıdır. bildiğim kadarıyla bu yöntem bir ilk olmuş ve başka hiçbir uçakta kullanılmamıştır*. daha sonra çıkacak d modelinde bu makineli tüfek 20mm’lik bir mg-ff topuyla değiştirilmeye çalışılmışıtır. d modeli bir geçiş modeli olduğu için bu noktada fazlaca sözetme gereği duymuyorum.

sonunda, 1939 yılında birçok alman ace’ni zaferden zafere taşıyan olağanüstü güçlü 1050hp daimler-benz motorlu “emil” modeline geçilmiş ve büyük miktarlarda üretilmiştir. bu model askeri havacılık tarihinin en meşhur savaşı “britanya savaşı”nda luftwaffe’nin yegane tek motorlu avcı uçağı olarak kullanılmıştır. motor bloğundan geçen 20mm top dışında, bu uçağın motoru da o tarihte dünyadaki hiçbir uçakta bulunmayan ileri teknoloji bir motora sahipti. db-601 motorları yakıt enjeksiyon sistemiyle donatılarak pilota negatif-g ortamlarında rakiplerinden daha hızlı olmayı sağlamıştır. öteyandan zavallı ingiliz havacıları hala karbüratörlü motorlar kullandıkları için, negatif-g ortamlarında motorları teklemekte hatta durmakta ve ördek gibi avlanma durumuyla karşılaşmışlardır. ancak alman pilotları ingiltere üzerinde sadece 20 dakika kalabildikleri için bu özelliklerini savaşda pek kullanamamışlardır. mesafenin bir avantaj olduğunu bilen soğuk ve sakin ingilizler, escort bf-109ların bombardıman uçaklarından ayrılmalarını beklemişlerdir. ancak escortlar ayrıldıkdan sonra, ya da eve dönüş yolunda bombardıman ve avcı uçaklarına saldırma cesaretini gösterebilmişlerdir.

bir diğer ana model olan “f” modelinin üretimine 1940 yılında başlanmıştır. bu model 1350hp’lik db-601 motoruyla ve 2 adet 7.92 makineli tüfek ve 20mm mauser topuyla donatılmıştır. aşağı yukarı 2000 adet de bu oyuncakdan üretilmiştir.

1941 yılında fw-190’nın tarih perdesini aralamasıyla bf-109 kendisini bir rekabetin içinde bulmuş ve kendisini yenileme ihtiyacı hissetmiştir.
silah yükü ve motor gücü dikkate alındığında “g” modeli kesinlikle ii dünya savaşındaki en ölümcül uçak olmuş ve bu yüzden özellikle av-önleme görevlerinde kullanılmıştır. 1470 hp’lik gm-1 nitrous oxide (arabalardaki nos gibi) sistemli db-605a motoru, 2*13mm top, 1*30mm topuyla tam bir yokedici olmuştur diyebilirim. üstüne üstlük bazı versiyonlarında motor bloğundan geçen 30mm topla beraber (pilota bağlı olarak) kanat altlarına da 2*20mm (20’likler içeri de takılabiliyordu) ya da 2*30mm top takılarak hakkatten terbiyesizlik düzeyine ulaşılmıştır. yani toplamda max 2*13mm + 3*30mm ya da arzuya göre 2*13mm + 1*30mm + 2*20mm oluyordu.

“h” versiyonu yüksek irtifa avcısı olarak düşünülmüş ve basınçlı kabinle arttırılmış kanat yüzeyi uygulamasına gidilmiştir.

son seri üretim versiyonu olan “k” versiyonu ufak detaylar dışında “g” ile aynıdır.

“t” versiyonu ise inşa halinde olan graf zeppelin uçak gemisi için geliştirilmiş fakat hiçbir zaman açık denizlerde bir albatros gibi uçabilme özgürlüğüne erişememiştir. bunun yerine savaşın sonuna dek norveçte makus talihini kabullenerek verilen görevleri yerine getirmeye çalışmıştır
Silah Sistemleri

Mk-108

rheinmetall-borsig firmasının 1940 yılında ürettiği 30mm top.
aslında bu minik devin kullanıma girmesine çok büyük bir gereksinim yoktu. luftwaffe 1942 ortalarına kadar kullandığı 20mm mg 151 topundan memnun sayılırdı. ağırlığı, atış hızı ve durdurma gücü oldukça iyiydi ve avcı uçaklarında mg 131 ve mg 151 çeşitli kombinasyonlarla uçuşun türüne göre değiştirilip kullanılabiliyordu. kısaca mk108 gibi ağır bir silaha henüz gerek duyulmazken, rheinmetall borsig, mk 108 projesini kendi kendine başlayıp bitirmiş, luftwaffe'ye önleme görevlerinde denemesi için vermiştir.

mk 108, silah sanayinde hala bir "masterpiece" sayılır. üretim kolaylığı, kompakt dizaynı ve durdurma - vuruş kabiliyeti oranları muhteşemdir. amacı düşman savunma ateşine girmeden en az mermi israfıyla, düşman uçağına maksimum zararı verebilmektedir. bir b17'nin kuyruk tarafından girip arkadaki taret camını, makineli tüfekçiyi, iki metal duvarı ve ön kokpit camını deldikten sonra çıkması gücünü anlamak için yeterlidir.

silah elektrik ateşlemesi ve sıkıştırılmış hava tepmesiyle çalışır. balistik sorunları namlusunun kısa tutulmasına yol açmıştır ve bu yüzden ilk hızı düşüktür. (500 - 540m/s) dakikada 650 mermi atabilmektedir.

kullandığı iki tür mühimmat vardır. 30mm patlayıcı ve kendiliğinden izli m-shell*, çok ince bir kaplamanın altında, yüksek yoğunluklu patlayıcı madde kullanarak maksimum çarpma etkisini vermek için kullanılır. 85 gram patlayıcının kullanıldığı 5 adet m-shell bir b17'yi düşürmeye yetmektedir. kullanılan diğer mühimmat olan yangın mermileri* yakıt tanklarına ve motorlara karşı atılır.

luftwaffe uçaklarında mk 108 takılmış uçaklar ve lokasyonlar şöyle:

fw 190 (kanatlarda iki adet)
ta 152 (motor şaftında 1 adet)
ta 154 (uçağın karnında 2 adet)
he 219 (2 kanat köklerinde, 2 burunda)
ho 229 (kanatlarda 4 adet)
he 162 (karında 2 adet)
bf 109 (motor şaftında 1 adet, opsiyonel olarak kanatlarda 2 adet)
bf 110 (kokpit altında 2 adet)
me 163 (kanat köklerinde 2 adet)
me 209 (motor şaftında 1 adet)
me 262 (burunda 4 adet)
me 410 (burunda iki adet)

Mg-151
waffenfabrik mauser ag tarafından 1940 yılında iki farklı kalibrede üretilmiş uçak topu.

1914 yılında uçakların topçular için başarılı keşifler yapmasının, uçağı düşürme zorunluluğu yaratması avcı uçaklarının başlangıcı kabul edilir. havacılık avcı uçakları bazında incelendiğinde kısa sürede o kadar hızlı gelişme göstermişir ki, tabancasıyla düşman keşif uçağına ateş eden ilk alman pilotu, aradan bir yıl geçmeden pervaneler arasından senkronize biçimde ateş eden spandau makineli tüfeklerini kullanmak zorunda kalmıştır. gereklilikler birbirine çok sıkı bağlı olduğundan havacılık, savaş yüzünden çok ilerlemiştir. denklem ise aşağı yukarı şöyle gelişmektedir: silahlar uçağı daha kolay düşürmek için ağırlaşmalı, motor silahları daha iyi kullanmak için güçlenmeli, genel yapı hıza ayak uydurabilmek için düzenlenmeli ve düşman bu yenilikleri yakalayabilmek için aynı şekilde çalışmalıdır.



luftwaffe'nin diğer hava kuvvetlerinden ayrı olarak* avcı uçaklarında top kullanmaya başlaması 1930'ların sonlarına rastlar. top, alman hava kuvvetlerine göre hava savaşının gerçek galibi olacaktır. oysa ingilizler 4 ila sekiz adet .303 kalibre* makineli tüfeği kullanmak arzusundadırlar. 8 adet makineli tüfeği alacak ileri dönük konum yalnız kanatlardır ve kanatlardan açılacak yaylım ateşi sonucunda testler göstermiştir ki, mermiler hiç istenmeyen şekilde* dağılmaktadır. kabaca tarif etmek gerekirse aileron kullanımı esnasında kanattan yapılan atışlar -deflection shooting deniyor- eğer hedef yüz metreden uzaktaysa %90 dağa taşa gitmektedir. ancak kendince haklı olan ingiliz uçak mühendisleri 8 adet makineliyi uçağın neresine sokacaklarını bilemediklerinden mermi israfı gözetmek durumunda kalırlar. zaten saatte 300 km hızında giderken birkaç merminin hesabını yapmak herkesin harcı değildir.

almanlar silah dağılımında kanatlara pek meyletmek istemezler çünkü israfı hiç sevmemektedirler. öyle ya, atılan mermi eğer hedefi bulmayacaksa ve hedefi bulan mermi de birkaç küçük yırtık dışında uçağa bir zarar veremeyecekse 7mm civarı kalibresinde mermiyle neden savaşmak zorunda olsunlar?

almanya 1939 polonya seferine girerken bu yeni tekolojinin bilinmezliklerine cesurca bir yaklaşım sergiler ve top kullanmaya karar verir. messerschmitt bf109e uçağına* iki adet 20mm mg ff topu koyulur. pilotun nişan gücüne büyük katkısı olduğu için motor üzerindeki iki adet senkronize ateşli 7.92mm mg 17 makinelisine ise dokunulmaz. artık iş pilotlara kalmıştır. 200 mermi kapasiteli 8 adet makinelinin verebileceği maksimum hasarı iki top ve iki makineli tüfekle verebilmek iyi veya kötü nişancılık gerektirecektir çünkü.

sonuçlar için karşılaştırma yaparsak, ingiltere seferinde düşürülen hurricane, spitfire mk1a ve beaufighter uçaklarındaki devasa yırtıklar, dümen kopmaları, ikiye ayrılmalar 20mm topun alüminyum iskelet üzerindeki ölümcül etkisine örnektir. çarpışmalar*, pilotların vurulması veya durmaksızın alınan isabetler olmadan bf109 düşürmek küçük kalibreli silahlarla pek mümkün değildir. bf109'un toplam silah ağırlığı iki topuyla ve iki makinelisiyle, sekiz makineli sahibi spitfiredan daha hafiftir. ancak durdurma gücü spitfire'ın iki katıdır. flonk sesini müteakiben alev almış bir motorla düşmeye başlarsanız, sizin ülkenize oranla daha ekonomik bir şekilde uçak düşüren bir düşmanla karşı karşıya olduğunuz anlaşılır. nitekim supermarine fabrikası mk2 serisinden başlayarak tüm spitfire serisinee 20mm hispano-suiza topları monte etmiştir.

bf109 ile mg151'in hikayesi neredeyse birleşiktir bu yüzden örneklememi bu uçak üzerinden yapma niyetindeyim.

bf 109f, 756 kg ağırlığında ve 1000hp güç üreten bir daimler-benz db601a motoruna sahiptir. f'nin britanya savaşı gazisi e modeline kıyasla genel yapısı ve uçuş istatistikleri oldukça değişmiştir. oldukça kontrollüdür ve bu airframe* için alınabilecek maksimum performans ve dengeyi bünyesinde toplamıştır. britanya savaşında f'nin ağabeyi e modeli göstermiştir ki, pilotlar nişancılık konusunda beklenenden daha iyi skorlara sahiptir. luftwaffe mg ff topunu hemen yeni modelin kanatlarından söker. (biri hariç, kanatlarında mg ff ile uçan tek bf109f için (bkz: adolf galland) )

db601a motoru içi boş ve yekpare çelik dökümlü bir krank miliyle işlemektedir. erprobungskommando testleri göstermiştir ki, krank milinin içinden geçen bir namlu topun inanılmaz geri tepmesini kendi iç devinimiyle absorbe etmekte, muhteşem isabetli atışlara yol açmaktadır. dahası atışlar kanatlardan değil pilotun göz hizasında yapılacağı için keskin nişancılıkta top devrimi yaşanır. ancak motorun gerisinde mermiyi ateşleyecek ve uzun bir namlu ile bunu motorun içinden geçirecek silah hangisidir?

mauser bu işe özel olarak mg 151/15 silahını tasarlar. bf109f için özel yapılmıştır. motorunun gerisine takılan bu topla messerschmitt uçağı ehil pilotlar elinde dürbünlü tüfek gibi kullanılır. hafiftir, uçması zevklidir ve isabetlidir. ancak iki 20mm top ve iki makineli sahibi e serisine kıyasla bir 15mm top ve iki makineli sahibi f arasında ciddi bir silah farkı ortaya çıkmıştır. f rüyalardaki uçaktır ama yeterince silahlanamamıştır. mauser tekrar göreve çağrılır.

mg151/20 bu sırada yapılır. mg151/15 boyunda, hemen hemen aynı ağırlıkta ancak 20mm çapındadır. verdiği hasarsa selefinin 2/3 katı kadardır. bu silahın bf109f4 serisinde kullanılmasıyla öyle rezaletler ortaya çıkar ki sevgili okurlarım, kuzey afrika hava sahası öyle bir cehenneme döner ki, 1941 yılındaki alman havacılığının düşmana ettiklerini okumak için (bkz: tecavüz). (bkz: hans joachim marseille) bir düşman avcısını indirmek için gereken mermi miktarı yazıyla dörde, bir 4 motorlu bombardıman uçağını indirmek için gereken sayı 18'e inmiştir.

bir 20mm mermi 8 marka,
bir b17 bombardıman uçağı 110 bin $ + 11 eğitimli personele malolmaktadır.

teknik özellikleri merak da edersiniz, hemen verelim

mg151/15 :
çap: 15 mm (15x96mm)
ağırlık: 42 kg
namludan çıkış hızı: 950 m/s
hızı: 800 fişek/dk
mermi tipleri: zırh delici (ap) ve patlayıcı (he)
mermi ağırlığı: 66g (ap), 51g (he)

mg 151/20 :
çap: 20 mm (20x82mm)
ağırlık: 42 kg
namludan çıkış hızı: 800 m/s
hızı: 800 fişek/dk
mermi tipleri : tek tip (ap) mermisi, iki tip patlayıcı mermi: standart (he) ve daha ince gömlekli yüksek patlayıcı ihtiva eden he(m) mermileri, iki tip yakıt tanklarına karşı atılan yangın mermisi (termit içeren). zırh delici yangın mermileri . gece avcılığı için üretilen ışıklı izli mermiler, normal izli mermiler.
mermi ağırlığı: 117g (ap), 115g (he), 92g he(m)


Ayrıca bir uçak için yapılmış en büyük web sitesine sahip uçaktır.

Friday 4 November 2011

Bf 109G-6/AS Horst Petzschler (W.Nr. 412 179) "black 14"

Horst Petzschler

Oberfeldwebel
Horst Petzschler
    Horst Petzschler was born on 1 September 1921 at Berlin. He completed an apprenticeship as a toolmaker with Henschel Flugzeugwerke A.G. at Schönefeld after leaving school in April 1938. He was also active flying gliders. Petzschler joined the Luftwaffe on 1 April 1941. He spent five months receiving military training before reporting to Flugzeugführerschule A/B 10 at Grottau. Having qualified for his pilot’s licence, Unteroffizier Petzschler entered the flying schools at Oels and Ohlau to qualify on multi-engine aircraft following which he was transferred to the pilot training school at Prenzlau as an instructor. On 7 March 1943, he was assigned to JG 105 at Villacoublay near Paris for fighter pilot training. Petzschler completed his final training on the Fw 190 A-2 near Toulouse, France. Petzschler was posted to JG 51, where he was assigned to the Geschwaderstab, based at Smolensk, arriving there on 23 August 1943. On his first mission on 7 September, flying as wingman to Feldwebel Anton Hafner (204 victories, RK-EL, killed in action 17 October 1944), he was shot down by Russian flak and baled out. His primary role was Jagdbomber tank busting, however he was also often involved in aerial combat and claimed his first victory on 11 May, when he shot down a Russian Yak-7 fighter near Nevel. He had completed 126 fighter-bomber missions and had three victories to his credit when he was advised of his transfer to the Western front. Petzschler was to 2./JG 3, based at Burg in Germany, on 13 April 1944. On 12 May, he flew his first mission against the USAAF when he was scrambled to intercept an incoming raid. In the subsequent aerial combat southeast of Frankfurt, Petzschler claimed a B-17 four-engine bomber Herausschuss and an escorting P-51 fighter shot down. However, he received hits from other P-51 fighters necessitating a forced-landing near Fritzlar. He was shot down again a few days later when, attempting to intercept a large formation of USAAF four-engine bombers heading for Berlin, he was intercepted and shot up by USAAF P-38 twin-engine fighters necessitating another belly-landing. On 28 May, he shot down a USAAF P-51 fighter near Magdeburg but was then again shot down himself. He baled unhurt near Rothensee.
 











Light grey RLM 76 camouflaged Bf 109G-6/AS (W.Nr. 412 179) black 14 belonging to Fw. Horst Petzschler of 2./JG 3.
Light grey RLM 76 camouflaged Bf 109G-6/AS (W.Nr. 412 179) "black 14" belonging to Fw. Horst Petzschler of 2./JG 3. On 30 May 1944 his friend Fw. Otto Büssow (3 victories, 2x B-17 HSS and P-51) was killed in this machine while engaged in a dogfight with P-51`s near Belzig.
 
    Reassigned to JG 51 in June 1944, Petzschler was reassigned to the Geschwaderstaffel, based at Minsk. He recorded his 10th victory in July when he shot down a Russian Yak-9 fighter near Wilkowischken. In September, Petzschler was transferred to the Fighter Pilot School at Liegnitz as an instructor. He returned to the Geschwaderstaffel of JG 51 on 13 February 1945. He recorded his 20th victory in March, when he shot down a Russian Il-2 ground-attack aircraft near Zinten. On 1 April, he received promotion to the rank of Fahnenjunker-Feldwebel. He had taken his victory total to 26 when, on 4 May 1945, III./JG 51 were ordered to leave East Prussia for Schleswig-Holstein. However, Petzschler, due to navigational problems and a damaged fuel tank, make a dead-stick landing at Bulltofta in neutral Sweden because he had run out of fuel. The Swedish authorities interned Petzschler. In January 1946, Sweden handed Petzschler over to the Russians who imprisoned him. He was eventually released on 22 September 1949. After six months recuperation, Petzschler joined the Berlin police force. However, he soon returned to aircraft manufacturing, his pre-war profession. In 1951, he gained employment with British European Airways. In 1953, he and his family immigrated to Canada. There he worked as an auto mechanic before moving to the United States. In the US he started to work in the aircraft industry. He has worked for Boeing, Lear, Northrop and Beechcraft. He finally retired in 1988.
     Horst Petzschler was credited with 26 victories in 297 missions. He recorded four victories over the Western front, including two four-engine bombers. Petzschler was shot down 13 times during his combat career, crash-landing 11 times and baling out twice. He was shot down 11 times by flak and twice by enemy fighters.

 

Victories : 26
Awards : Ehrenpokal (10 September 1944)
Units : JG 51, JG 3